صنایع نفت، گاز و پتروشیمی از بزرگترین و مهمترین صنایع موجود در ایران میباشد که وظیفهی تامین مهمترین نیازهای کشور در حوزههای انرژی و محصولات بالاستی و پاییندستی مورد استفاده در بخشهای مختلف را برعهده دارد. مهمترین مسئله در رابطه با واحدهای پتروشیمی و پالایشگاهی موجود در کشور مسئله کهنسالی واحدها و عدم بهروزرسانی آنهاست به گونهای که هماکنون صنعت پالایش و پتروشیمی کشور درگیر انواع مشکلات فرآیندی مربوط به گلوگاههای افزایش ظرفیت تولید، عدم تنوع در محصولات تولیدی، عدم تطبیق با نوسانات متغیرهای فرآیندی از قبیل دما، فشار و خوراک، مشکلات مربوط به خرابی تجهیزات فرآیندی موجود و عدم امکان تعمیر آنها روبهرو است. بنابراین نوسازی و رفع گلوگاههای واحدهای فرآیندی یک فرآیند اصولی و حیاتی در صنایع مختلف، به ویژه صنعت پتروشیمی و نفت و گاز کشور است. این فرآیند به معنای بهبود و بهروزرسانی واحدهای فرآیندی موجود و رفع هر گونه مشکلات و موانع در فرآیندهای تولید میباشد.
بهطور کلی نوسازی و رفع گلوگاههای واحدهای فرآیندی شامل تجزیه و تحلیل واحد، بررسی فرآیندهای موجود، شناسایی مشکلات و نقاط ضعف، شناسایی راهکارهای موجود برای غلبه بر انواع مشکلات و بررسی ابعاد مختلف و امکان اجرای راهکارهای معرفی شده در واحدها، برنامهریزی جامع برای انجام نوسازی و رفع گلوگاهها در فرآیند میباشد. بدون شک مجموعهی این اقدامات در از بین بردن مشکلات و موانع افزایش تولید، افزایش کارایی و ظرفیت خطوط، کاهش هزینهها، بهبود شرایط کار، ارتقاء فنی تجهیزات و به حداقل رساندن توقفات ناخواسته موثر خواهد بود.